DOST BILDIKLERIM

Sanirdim gündüzdü onlarla gecem 
Içimde ümitti dost bildiklerim 
Ne zaman yikilip yere düstüysem 
Birakip da gitti dost bildiklerim 
Hepsi varken baharimda, yazimda: 
Kisin bir burukluk kaldi agzimda 
Seneler senesi oysa gözümde 
Cihana esitti dost bildiklerim 
Nerde o sözlere kandigim günler? 
Her gülen yüzü dost sandigim günler 
Acidan kahrolup yandigim günler 
Ta canima yetti dost bildiklerim 
Meydana çikali asil çehreler 
Aydinlanmaz oldu artik geceler 
Yalanlar tükendi, indi maskeler 
Birer birer bitti dost bildiklerim
Kokrar oldum bana dostum diyenden 
Yoksa yok olandan, varsa yiyenden 
Ne onlardan eser kaldi ne benden 
Beni benden etti dost bildiklerim 


                      ÜMIT YASAR